Kailangan Kita...

Year 2001 nang nagkasama tayo. Pero sa di inaasahang pangyayari, tumagal lang ito ng ilang buwan.

Ngayon aaminin ko, kasalanan ko!

Nang mawala ka sa akin, nasobrahan yata ako sa pride, hindi ko ininda. Halos kulang na lang yata eh sabihin ko sa iyong “eh ano ngayon!” Akala ko kasi hindi ka mahalaga sa akin!

Alam ko din na sobrang nainsulto ka nung gabi mismong nawala ka. Kasi naman eh, bakit nga ba naisama kita sa kolasese?

Edi ayun, nung nagsimula nang sumayaw yung mga babaeng mga balat lang ang suot, nakalimutan ko nang kasama kita.Lalo na nung nasundutan ng ilang bote ng beer, umuwi ako ng lasing…at tuluyan kitang nakalimutan.

Hindi ko inasahan na babalik ka. Pero hindi ko rin binalak na palitan ka.


Higit sa lahat, hindi na pumasok sa isip ko na mahalaga…Not until recently.

Magtatapos na ang 2009, korni pakinggan pero sa term siguro ng mga emo, baka ngayon lang daw ako nakapag move on. May ganun? Pakshet!

Taas na rin ang kamay ko, mahalaga ka pero hindi ang pagbabalik mo ang solusyun sa problema at sa halip ay kailangan na kitang kalimutan.

At ngayon nga ay may bago na ko!

Ayos na ulit ang paningin ko kasi may bago na akong salamin! At TIMEX pa ha!


naks®