Sabi ko na nga ba / Kapwa'y mayroong pag-ibig na lihim / Pagka't sa tuwing magtatama ang ating paningin / Umiiwas ako't 'di makatagal at ika'y nauutal / Hindi ba't tanda iyan ng nagmamahal
Kanta iyan ni Tootsie Guevarra na ni-revive ni Sandara Parking Lot. Kung bakit ko nilagay yan dyan? Wala lang! Gusto ko lang umpisahan tong piyesang ito sa mga salitang “sabi ko na nga ba.” Wala naman akong maisip na dahilan.
Kaso kanta ang unang pumasok sa isip ko.
Sabi ko na nga ba! Kaya ayokong matutong mag blog eh, kapag nasimulan, babalik balikan. Para bang kahit wala naman ako isusulat, gusto ko makita yung blog page ko. Tapos maiisip ko walangya wala naman palang ka art-art tong blog na to!
Pero iba talaga ang blog. Natikman na kasi eh. Para bang ano, sa sandaling maranasan, siguradong hahanap hanapin at uulit ulitin. Pang bang….hmmm bastos ang nasa isip mo ano? Ako rin eh ma berde rin ang nasa isip ko. Kung ano yang pumasok sa kukote mo na hahanap hanapin at masarap ulit ulitin kapag natikman, iyun din ang nasa isip ko.
Iyun nga lang, minsan wala namang maisip maisulat sa blog. Naka ilang yosi na nga bako? Tayo upo na nga ako pero paulit ulit lang yung “sabi ko na nga ba” sa isip ko. LSS na tangina!
Buti na lang ang blog walang editor na kakatay ng sinusulat ko. Banat lang ng banat. Kung ano ang tumakbo sa malikot na pag-iisip, sige sulat lang.
Eto ang malupet, may nakasakay ako sa isang pampasaherong van (naks sosyal) isang babae na mataba. Yung mataba talaga na hindi chubby lang ha at hindi na rin cute tignan.
Isipin mo na lang yung itsura niya tapos di naman kaputian. At dahil mataba nga, edi maiksi at leeg. At dahil maiksi ang leeg na mataba, parang nagkukulu-kulubot na yung balat sa batok na para bang nabuong libag!
Yaiks! Di mo maatim na halikan!
Eto na, nagbayad na siya (di ko lang matandaan saan siya bababa.) Tama ang hula ko, pormang tomboy kasi eh. Sa boses pa lang alam kong tibo nga tapos naka buka pa yung kili-kili na akala mo siga.
Naisip ko na lang swerte niya kasi nga tomboy siya. Aba eh isipin mo na lang na kung hindi siya tomboy at ganun ang itsura niya, pihadong hindi siya makakapag-asawa. Sa ngayon, kung hindi man siya makapag-asawa at least may excuse siya sa sarili di ba?
Bato bato sa langit…ang tamaan wag magalit!
Sana hindi ko na siya ulit makasakay kasi baka matawa ako pag nakita ko siya. Kung magkataon man at nakita nyang tumatawa ako ng wala akong kausap isipin na lang niya na may baltik ako sa utak. Sa ganoong paraan lang siguro siya makakabawi sa akin eh. At least quits na kami.
Ooops teka lang, lamang pala ko kasi nasa blog ko siya hehehe!
Minsan talaga ang isinusulat walang direksyon. Iyun siguro yung oras na basta makapagsulat lang, maka epal lang kahit wala namang kapararakan.
Pero alam kong nangingiti ka…parang ngayon!
NAKS®
Kanta iyan ni Tootsie Guevarra na ni-revive ni Sandara Parking Lot. Kung bakit ko nilagay yan dyan? Wala lang! Gusto ko lang umpisahan tong piyesang ito sa mga salitang “sabi ko na nga ba.” Wala naman akong maisip na dahilan.
Kaso kanta ang unang pumasok sa isip ko.
Sabi ko na nga ba! Kaya ayokong matutong mag blog eh, kapag nasimulan, babalik balikan. Para bang kahit wala naman ako isusulat, gusto ko makita yung blog page ko. Tapos maiisip ko walangya wala naman palang ka art-art tong blog na to!
Pero iba talaga ang blog. Natikman na kasi eh. Para bang ano, sa sandaling maranasan, siguradong hahanap hanapin at uulit ulitin. Pang bang….hmmm bastos ang nasa isip mo ano? Ako rin eh ma berde rin ang nasa isip ko. Kung ano yang pumasok sa kukote mo na hahanap hanapin at masarap ulit ulitin kapag natikman, iyun din ang nasa isip ko.
Iyun nga lang, minsan wala namang maisip maisulat sa blog. Naka ilang yosi na nga bako? Tayo upo na nga ako pero paulit ulit lang yung “sabi ko na nga ba” sa isip ko. LSS na tangina!
Buti na lang ang blog walang editor na kakatay ng sinusulat ko. Banat lang ng banat. Kung ano ang tumakbo sa malikot na pag-iisip, sige sulat lang.
Eto ang malupet, may nakasakay ako sa isang pampasaherong van (naks sosyal) isang babae na mataba. Yung mataba talaga na hindi chubby lang ha at hindi na rin cute tignan.
Isipin mo na lang yung itsura niya tapos di naman kaputian. At dahil mataba nga, edi maiksi at leeg. At dahil maiksi ang leeg na mataba, parang nagkukulu-kulubot na yung balat sa batok na para bang nabuong libag!
Yaiks! Di mo maatim na halikan!
Eto na, nagbayad na siya (di ko lang matandaan saan siya bababa.) Tama ang hula ko, pormang tomboy kasi eh. Sa boses pa lang alam kong tibo nga tapos naka buka pa yung kili-kili na akala mo siga.
Naisip ko na lang swerte niya kasi nga tomboy siya. Aba eh isipin mo na lang na kung hindi siya tomboy at ganun ang itsura niya, pihadong hindi siya makakapag-asawa. Sa ngayon, kung hindi man siya makapag-asawa at least may excuse siya sa sarili di ba?
Bato bato sa langit…ang tamaan wag magalit!
Sana hindi ko na siya ulit makasakay kasi baka matawa ako pag nakita ko siya. Kung magkataon man at nakita nyang tumatawa ako ng wala akong kausap isipin na lang niya na may baltik ako sa utak. Sa ganoong paraan lang siguro siya makakabawi sa akin eh. At least quits na kami.
Ooops teka lang, lamang pala ko kasi nasa blog ko siya hehehe!
Minsan talaga ang isinusulat walang direksyon. Iyun siguro yung oras na basta makapagsulat lang, maka epal lang kahit wala namang kapararakan.
Pero alam kong nangingiti ka…parang ngayon!
NAKS®
1 comment:
crap. get lost.
Post a Comment