Kagat-Labi

Hindi ito tungkol sa kanta na sinulat ni Joey de Leon at inawit naman nina Julia Clarete at Allan K.

Nakakatawa pero sabihin na nating mababaw ang luha ko. Hindi naman madalas, yun lang mga pagkakataong makabagbag damdamin talaga…kahit sa pelikula lang.

At para mapigilan ang pagpatak ng luha, kagat labi ang paraan.

Una kong napanood ang pelikulang “The Cure” noong college ako at naulit kamakailan lang sa internet. Tungkol ito sa dalawang bata na tumakas at naglakbay upang hanapan ng gamot ang sakit ng isa sa kanila.

Hindi kasi nadaan ang karamdaman sa mga dahon na pinapakuluan at ini-eksperimento nila. Kaya nang mabasa nila na may gamot na nadiskubre at makapagpapagaling daw sa sakit na aids, lakas loob silang naglakbay.

Ngunit nabigo sila. Hanggang sa namaalam na ang isa.

Pilit ko ring pinigilan ang pagpatak ng luha ko sa pelikulang “Pay It Forward.” Pinaka mabigat na eksena para sa akin nung dumungaw ang ina ni Trevor (ginampanan ni Haley Joel Osment) mula sa kanilang bahay matapos mailibing ang kaniyang anak.

Noon niya nakita ang mahabang pila ng mga taong may dalang kandila at bulaklak sa labas ng kanilang bahay habang ibinabalita naman kung hanggang saang lugar na ang narating ng prinsipyong “Pay It Forward” na kapag ginawan ka ng mabuti, huwag mo ibalik at sa halip gumawa ka ng mabuti sa iba upang ganuon din ang gawin nila.

Bigat sa dibdib kaya naka-kagat labi.

Siguro pangatlong beses ko nang panunood ng “Magnifico” nuong sa wakas eh natapos ko. Hindi ko kasi natatagalan yung pagkakataong ihahatid na si Magnifico sa kaniyang huling hantungan habang laman ng kabaong na ginawa niya.

Sa mga huling sandali ni Magnifico, isa isa namang sumusunod sa paghahatid sa kaniya ang mga taong tila hinaplos ng kaniyang kabutihan.

Nitong mga nakaraang araw, hindi ako nanuod ng mga palabas sa sine. Pero ang dalas kong magkagat-labi para mapigilan ang emosyon.

Kapag nanunuod ako ng balita, kapag may nakikita akong mga litrato o mga video clips na nilalapatan ng mga musikang inuugnay sa kaniya, ang hirap na hindi kilabutan.

Siguro dahil masyado akong naging mapanuri? At dahil siguro bumagsak ako sa larangan ng pamamahayag!


Isang larangan na hindi naman magiging malaya kung hindi dahil sa kaniya.


naks®